Kripto varlıklar ticaretinin altı yıllık yolculuğuna baktığımda, her gece derin bir sessizlikte eski cüzdanıma göz attığımda, içimden geçiyor: Bir zamanlar beni endişelendiren kayıplar, şimdi bana yol gösteren birer ışık haline geldi.

2017 yılında, ICO çılgınlığı başladı ve 6000 USDT ana paramla umutla piyasaya girdim. Bir proje bir hafta içinde değerini üç kat artırdı, içimde bir sevinç belirdi ve nihayet kira sorunumu çözebileceğimi düşündüm. Ancak, açgözlülük gözlerimi kör etti, geri çekilmeyi beklemeden tüm yatırımı artırdım. Ne yazık ki, Çin Yeni Yılı'ndan önce piyasa aniden düştü, hesabım su sızdıran bir kovaya döndü ve sonunda sadece 200 USDT kaldı. O dönemde, kiralık evimde instant noodle yiyordum, ticaret yazılımını açacak cesareti kaybetmiştim.

2019 yılında, çapraz zincir kavramı pazarın odak noktası haline geldi. 15,000 USDT yatırım yaptım ve %8'lik bir zararı durdurma noktası belirlediğimi düşündüm, her şeyin güvende olduğunu sanıyordum. Ancak, bir çapraz zincir coin'i zarar durdurma noktasının altına düştüğünde, 'biraz daha dayanırsam yükselebilir' düşüncesiyle şansımı denemek istedim. Sonuç olarak, ekleme fonum daha yeni girerken, bir başka büyük çöküş geldi. Kalabalık bir metroda, sinirle telefon kılıfımı parçaladım, hesabım tamamen sıfırlandı. Bu acı ders, işlem disiplininin 'şansımı denemekten' çok daha önemli olduğunu anlamamı sağladı.

2021 yılında, NFT pazarı büyük bir hızla ilerliyordu. Ben 10,000 USDT yatırarak bir sahte proje katıldım ve 18 saat içinde 50,000 USDT'ye ulaştım. Arkadaşlarım bana zamanında kar almayı önerdi ama ben 'bir %20 daha artarsa satarım' düşüncesine saplanmıştım. Birden proje sahipleri aniden kaçtı, 50,000 USDT bir anda buharlaştı ve geriye sadece birkaç dolar kaldı. O gece, bir markette sabaha kadar oturdum, sabah ışığının içeri girdiğini izlerken, sonunda anladım: İçimdeki 'biraz daha kazanayım' hırsı, en öldürücü tuzaktı.

Bu üç büyük başarısızlıktan sonra, defterime üç demir kural yazdım ve her gün açılıştan önce mutlaka bakıyorum:

Öncelikle, ana parayı üçe bölerek sıkı bir şekilde yönetmelisiniz. Toplam fonların %50'si soğuk cüzdana yatırılmalı ve dokunulmamalıdır, %30'u gerçek işlem için kullanılmalı, geri kalan %20 ise yedek fon olarak ayrılmalıdır. Piyasa koşulları ne kadar cazip olursa olsun, soğuk cüzdandaki fonlara asla dokunulmamalıdır, aksi takdirde aniden tümüyle kaybedilebilir.

İkincisi, kar elde etme ilkesine göre her zaman kazancın yarısını çekmek gerekir. Hesapta kazanç olduğu sürece, hemen kazancın %50'sini ailemizin stabil kripto varlıklar cüzdanına transfer edin, kalanıyla yatırımlara devam edin. Geçen yıl Ethereum'dan 200.000 USDT kazandım, tereddüt etmeden 100.000 USDT'yi aileme emanet ettim, böylece sonraki piyasa düzeltmelerinde her şeyin boşa gitmesini önlemiş oldum.

Son olarak, zarar durdurma stratejisine sıkı bir şekilde uyun. Tek bir işlemdeki kayıp %1.5'i geçtiğinde hemen pozisyon kapatın, aylık geri çekilme %7'yi geçtiğinde işlemi durdurun, sadece spot işlemler yapın, kaldıraç kullanmayın. Eskiden her zaman direnç göstermeyi severdim, şimdi biraz daha az kazanmayı tercih ediyorum, ancak ana paranın güvenliğini sağlamak istiyorum.

Zaman hızla geçti, altı yıl geçti. Başlangıçta 12,000 USDT olan hesabım artık 7,200,000 USDT'ye ulaştı. Büyüme hızı hızlı olmasa da, eğri stabil ve bir daha asla dip noktasına düşmedi. Biri bana 'Kripto Varlıklar dünyasının en büyük tuzağı nedir?' diye sordu, cevabım: 'Körü körüne takip etme, şans peşinde koşma, aşırı açgözlülük.'

Bu deneyim bana, kripto varlıklar pazarında mantıklı olmak, disiplinli olmak ve risk yönetiminin kısa vadeli yüksek kazançlardan daha önemli olduğunu öğretti. Her başarısızlık, bu fırsatlar ve risklerle dolu pazarda sürekli büyümemizi sağlayan değerli bir öğrenme fırsatıdır.