Şunu hayal edin: AI ve robotik çılgın bir dönüm noktasına ulaşıyor. Bahsettiğimiz, makinelerin aklınıza gelebilecek her insan ihtiyacını temelde karşılayabildiği bir gelecek. İyimser bir zaman diliminde, bu sistemler sonunda bizim için yerine getirecek görev kalmadığında—her arzu, her istek, tamamen tatmin olmuş olur. Bu, zirve otomasyona ulaşmak gibi ama distopya yerine, kıtlığın önemsiz hale geldiği bir dünya ile karşı karşıyayız. Eşik sadece teknolojik değil; felsefi bir konu. Zeki makinelerin çözmesi gereken hiçbir şey kalmadığında ne olur?