Geçen hafta eski Li'yi gördüğümde, telefonunu doğrudan yüzüme tuttu.

"Bak, 210 bin... Şimdi geriye 12 bin kaldı."

Ekrandaki o göz alıcı kırmızı, çok iyi tanıdığım bir şey.

Geçen yıl, piyasaya yeni girdiğinde bana stratejisini göstermişti: "Ben sadece spot alım yapıyorum, asla kaldıraç kullanmam, böylece asla iflas etmem, değil mi?" Çok sağlam bir yaklaşım gibi görünüyor.

Sonuç ne?

Toplulukta biri "Şu şu para birimi yükselecek" diye bağırdı, o da hiç düşünmeden 20 bin gönderdi; sözde "altın çukur destek noktası"nı görünce yine 30 bin all in yaptı. Her seferinde bunun "eşsiz bir fırsat" olduğunu söylüyor, her seferinde gece yarısına kadar ekrana kilitleniyor.

Altı ay içinde, hesap 210.000'den beş haneli bir sayıya düştü.

"Kaldıraçla oynamadım ki, nasıl bu kadar kaybedebilirim?" Gerçekten anlamıyor.

Bir sigara yaktım: "Çünkü spotu risksiz bir oyun olarak gördün."

Kriptopara dünyasının en büyük yalanı 'yüz kat para' değil, 'spot kazanç' dır. Spot, iflas riski taşımıyor ama yavaş yavaş ana paranızı yiyecek - bir kez yüksekten alım yaptınız, bir kez sıkıştınız; bir kez dipten alım yaptınız, bir kez yarı fiyatına düştünüz.

Stop loss yok, her seferinde tamamen yatırım yapıyorum.
Bir işlem planı yok, tamamen anlık bir dürtüye dayanıyor.
Risk bilinci olmadan, haberleri kutsal kitap gibi görmek.

Bu bir yatırım değil, bu kronik intihar.

Gerçekten hayatta kalanlar, ne kadar fırsat yakaladıklarıyla değil, ne zaman harekete geçmeleri gerektiğini ve ne zaman gözlerini kapatmaları gerektiğini bildikleriyle ilgilidir.

O gün boyunca "araca bin" diye bağıranlar aslında bir alıcı arıyorlar.

Yaşlı Li daha sonra uzun süre sessiz kaldı. Gitmeden önce bana sordu: "Şimdi yeniden başlamak için hâlâ geç mi?"

Ben dedim ki: "Ana para olduğu sürece, disiplin kurulduğunda her zaman yetişiriz. Ama eğer duygularla işlem yapmaya devam edersen, sana 2.1 milyon verse bile sonuç yine aynı olacaktır."

Pazar kimseye acımaz. Anaparanızı korumak, büyük kazançlar elde etmekten yüz kat daha önemlidir.

#数字资产代币化浪潮 $ZEC $BTC