Oldukça sihirli bir fenomen var.

Birkaç hafta önceyi hatırlıyor musun? BTC 126000 dolara fırladığında, birçok kişi "araca bin, araca bin" diyordu, kaçırmaktan korkuyorlardı. Şimdi ne oldu? 90000'in biraz üstüne düştü, bu da %28 indirim demek, ama artık kimse hareket etmeye cesaret edemiyor.

Bu mantık garip geliyor - ne kadar pahalıysa o kadar kapışılıyor, ne kadar ucuzsa o kadar korkak davranılıyor. Gerçekten de o eski söz mü, "Ucuza iyi mal bulunmaz"?

Kısacası, bu hala psikolojik bir durum. Yüksek seviyelerde K çizgilerini yukarı fırlarken görmek, FOMO duygusu mantığı baskılar; düşük seviyelerde ise aklımızda sadece "daha da mı düşecek" veya "bitti mi" düşünceleri var. Piyasa insan doğasını böyle manipüle ediyor, yükseldiğinde zirveye atlayarak, düştüğünde ise zararı keserek sürekli devam ediyor.

Yani, Bitcoin satın almak meselesi asla vizyonu değil, zihniyeti sınar.