Son zamanlarda piyasada çok ilginç bir fenomen yaşanıyor: AI balonu sorgulanmaya başladığında, kripto piyasası da bundan olumsuz etkileniyor.

Olayın başlangıcı, bir çip devi şirketin finansal rapor detaylarının incelenmesiyle oldu—anladınız, hani şu piyasa değeri 3 trilyon dolar olan, GPU’ları kapış kapış giden şirket. Yüzeyde işler harika görünüyor ama defterleri açınca bazı rakamlar düşündürücü.

En dikkat çekici kısım alacak hesapları. 2024 mali yılı Q3 verilerine göre, bu şirketin alacak hesapları 33,4 milyar dolara fırlamış, gelire oranı %58’e ulaşmış, tahsilat süresi ise 53 güne çıkmış. Ne demek bu? Yani sen diyorsun ki GPU’ların yok satıyor ama müşteriler ödemeyi gittikçe daha yavaş yapıyor. Faaliyet nakit akışı 14,5 milyar dolar, net kâr 19,3 milyar dolar, dönüşüm oranı ise sadece %75—bu da demek oluyor ki kâğıt üzerindeki kârın dörtte biri henüz gerçek nakit haline gelmemiş.

Yarı iletken sektörü için %90’ın üzerinde nakit dönüşüm oranı sağlıklı kabul edilir, bu rakam ise bariz şekilde sıkıntılı. Ya büyük müşterilere vade kolaylığı tanındı, ya da gelir tanıma zamanlamasında biraz numara çevrildi.

Daha da çelişkili olan ise stoklar. Bir yanda üretim kapasitesinin yetersiz ve talebin çok yüksek olduğu söylenirken, diğer yanda stok toplamı artıyor (orijinal metin burada kesilmişti). Bu tür anlatı çatışmaları, pek çok kurumsal yatırımcının tüm AI tedarik zincirinin gerçek talebini tekrar sorgulamasına yol açtı.

Sorun şu ki, bu tür şüphe duyguları hızla kripto piyasasına da yayıldı. Sonuçta AI işlem gücü, kripto madenciliği ve AI temalı coin’ler gibi alanlar yüksek derecede bağlantılı; piyasa AI iş modellerinin sürdürülebilirliğini sorgulamaya başladığında, ilgili kripto varlıklar da doğal olarak baskı altında kalıyor.

Bu düzeltmenin özü aslında bir komplo teorisi değil, piyasanın bir stres testi uygulaması—AI değerlemeleri makul mü, tedarik zinciri riskleri nasıl yansıyor, gerçekte ne kadar talep var, ne kadarı balon, bunlar test ediliyor.

Kripto piyasasının geleneksel teknoloji hisseleriyle olan korelasyonu giderek güçleniyor; bu hem iyi hem kötü. İyi yanı sektörün olgunlaşması, kötü yanı ise makro riskler geldiğinde kendi başına ayakta kalmanın giderek zorlaşması.