Plasma'yı ilk gördüğünde, çoğu insanın tepkisi muhtemelen şöyle olurdu: "Ah, yine bir stabilcoin anlatan yeni bir zincir gelmiş."

Ama son iki aydır zincir üzerindeki hareketlerini yakından takip ediyorum, kendim de birkaç tur işlem yaptım. Açıkçası, fikrim değişti. Plasma artık "sıfır işlem ücreti" gibi bir reklam numarası satmıyor; daha çok, fonların akışı için özel olarak tasarlanmış bir otoyol inşa ediyor gibi: Para zincire nasıl geçiyor, kurumlar üzerinde nasıl kredi veriyor, sıradan kullanıcılar bu likiditeye cep telefonuyla nasıl erişiyor—bütün bu sistemler çalışmaya başladı bile.

Bazı rakamlar meseleyi gayet iyi özetliyor. LayerZero resmi olarak bir örnek açıklamıştı: Plasma ana ağı yayına girdikten üç hafta sonra net mevduat doğrudan 8 milyar dolara ulaştı. Daha sonra çıkan birkaç analizde de, 10 milyar doları en hızlı geçen ve TVL’de ilk ona giren birkaç halka açık zincirden biri olduğu belirtildi. Üstelik bu para tek bir varlıktan oluşmuyor—USD₮, USDe, weETH gibi varlıklar LayerZero’nun çoklu zincir kanalları sayesinde koordineli şekilde giriş yaptı.

Likidite operasyonu yapanlar bunun ne anlama geldiğini iyi bilir: Bu zincir, faaliyete geçtiği günden itibaren fonların ana arterinde yer aldı. Protokoller ve kurumlar onu test ortamı olarak kullanmıyor, doğrudan gerçek para ile onun takas ve zincirler arası yönetim kapasitesini zorluyor.

Daha da önemlisi, Plasma mimari tasarımından itibaren "birlikte çalışabilirlik" (interoperability) unsurunu temel gereksinim olarak ele aldı; bunu sonradan eklenen bir yama olarak görmüyor. Bu yaklaşım farkı, onu pek çok halka açık zincirden tamamen farklı bir kulvarda konumlandırıyor.