Karmaşık Zincir Altyapısı ve Regülasyon – Paul Neubauer ve Alexander Glaser'dan İçgörüler (EY Hukuk, Yeni Teknolojiler Takımı)

Blok zinciri teknolojisi geliştikçe, cross-chain altyapısı ölçeklenebilirlik, maliyet ve birlikte çalışabilirlik sorunlarını ele almada anahtar bir bileşen haline geldi. Katman 2 çözümleri, köprüler ve yönetim yapıları verimlilik ve yenilik vaat ederken aynı zamanda karmaşık düzenleyici soruları da beraberinde getiriyor. Bu tür teknik altyapılar için düzenleyici çerçeve belirsizliğini koruyor, özellikle Avrupa Birliği'nde MiCA (Kripto Varlıklar Düzenlemesi) kapsamında. Bu belirsizlik, geliştiriciler, hizmet sağlayıcıları ve yatırımcılar için önemli sonuçlar doğurmaktadır.

Katman 1, Katman 2 ve Ölçeklenebilirlik Zorluğu

Blok zinciri üçlemesi—merkeziyetsizlik, güvenlik ve ölçeklenebilirliği dengelemek—kalıcı bir zorluk olarak devam etmektedir. Ethereum gibi Katman 1 blok zincirleri güçlü güvenlik ve merkeziyetsizlik sağlarken, işlem verimliliği ve maliyetler konusunda zorluklar yaşamaktadır. Katman 2 zincirleri, daha hızlı ve daha ucuz işlemler sağlarken Katman 1 güvenliğinden yararlanarak bu sorunu çözmeyi hedeflemektedir. Rollup'lar ve sıfır bilgi rollup'ları, işlemleri gruplamak veya sıkıştırmak için gelişmiş kriptografik yöntemler kullanan en belirgin modellerdir. Ancak, teknik karmaşıklıklarına rağmen, birçok Katman 2 çözümü merkezi operasyon yapılarıyla başlayarak merkeziyetsizliğe doğru geçiş yapmaktadır; bu da hem yönetim hem de düzenleyici endişeleri artırmaktadır.

Köprülerin Rolü

Köprüler, Katman 1 ve Katman 2 ağlarını bağlayarak varlıkların ve bilgilerin zincirler arasında transferini sağlar. Teknik olarak, bir köprü, Katman 1'de bir akıllı sözleşmede varlıkları kilitler ve Katman 2'de buna karşılık gelen bir temsil oluşturur. Bu, kullanılabilirliği ve likiditeyi artırırken, yeni riskler de getirir. Köprüler genellikle bağımsız geliştirici grupları veya üçüncü taraflar tarafından yönetilir ve birçoğu erken aşamalarında merkezi yönetime dayanır. Acil durum mekanizmaları, örneğin öldürme anahtarları veya güncelleme anahtarları, altyapının nihayetinde kimler tarafından kontrol edildiği sorusunu daha da karmaşık hale getirir.

REKLAM## Merkeziyetsizlik ile Kontrol

Merkezi bir zorluk, merkeziyetsizliği tanımlamakta yatmaktadır. Tamamen merkeziyetsiz protokoller, geleneksel düzenleyici çerçevelerin dışında kalabilir, ancak köprüler ve Katman 2 yönetiminin gerçekliği nadiren mutlak bir durumdadır. Çoğu proje, güvenlik konseyleri, çoklu imza düzenlemeleri veya acil durum geçersiz kılma mekanizmaları aracılığıyla bazı operasyonel kontrolleri sürdürmektedir. Bu tür kontroller, hack veya arızalara karşı güvenliği artırabilirken, aynı zamanda bu sistemlerin tamamen merkeziyetsiz olmadığı ve dolayısıyla düzenleyici denetime tabi olabileceği argümanını da pekiştirmektedir.

Olası Regülasyon Sınıflandırmaları

Köprüler, işletimlerinin mevcut düzenlenmiş hizmet kategorilerine girip girmediği sorusunu gündeme getiriyor. Tasarım ve işlevlerine bağlı olarak, köprüler potansiyel olarak şunlar olarak sınıflandırılabilir:

• Varlık saklama hizmetleri: eğer varlıklar, operatörler tarafından yönetilen veya kontrol edilen akıllı sözleşmelere kilitlenmişse.
• Borsa hizmetleri: Eğer varlıkların minting ve redeeming süreci bir borsa olarak yorumlanıyorsa.
• Transfer hizmetleri: eğer köprü, kullanıcılar veya cüzdanlar arasında varlıkların gönderilmesini kolaylaştırıyorsa.

MiCA'daki "transfer hizmetleri" geniş tanımı, köprü operatörlerinin bu kategoriye girmesinin özellikle olası olduğunu gösteriyor ve lisanslama yükümlülükleri oluşturuyor.

REKLAM## Varlık Referanslı Token Tartışması

Ek bir düzenleyici soru, Katman 2 "köprülenmiş" tokenlarının varlık referanslı tokenlar olarak kabul edilip edilemeyeceğidir. Çünkü bunlar, kilitlenmiş Katman 1 varlıklarının basılmış temsilleridir ve bu kategoriye girebilir gibi görünmektedir. Bu şekilde yorumlanırsa, köprüler önemli yükümlülüklerle karşılaşacaklardır; bunlar arasında lisanslama, rezerv gereklilikleri ve katı uyum standartları bulunmaktadır. Ancak, AB yasama organlarının teknik Katman 2 köprüleme mekanizmalarını stablecoinler veya küresel ödeme tokenları ile aynı kategoriye almak amacıyla tasarladığı pek olası değildir. Yine de, belirsizlik geliştiriciler ve kullanıcılar için devam eden bir belirsizlik yaratmaktadır.

Düzenleyici Rehberliğin Rolü

MiCA, konsensüs mekanizmalarıyla bağlantılı tamamen teknik hizmetlerin düzenlenmemesi gerektiğini öne süren hükümler içermektedir. Bu, köprülerin lisans yükümlülüklerinden muaf tutulması için bir temel sağlayabilir, ancak yorum açık kalmaktadır. Düzenleyicilerden alınacak net rehberlik, teknik altyapı ile finansal hizmetler arasında ayrım yapmak için kritik olacaktır. Böyle bir rehberlik olmadan, geliştiriciler lisans olmadan düzenlenmiş hizmetler sunma riskiyle karşı karşıya kalırken, düzenleyiciler belirsizlik nedeniyle yeniliği engelleme riski taşımaktadır.

Yönetim Yapıları ve Otonomi

Tartışma ayrıca yönetim yapılarının önemini vurgulamaktadır. Yerel token'lara ve merkeziyetsiz oylamaya sahip olan projeler bile genellikle bazı biçimlerde merkezi bir veto yetkisi veya güncelleme hakları bulundurur. Bu, tartışmanın soyut anlamda "merkeziyetsizlik"ten ziyade "özerklik" hakkında olup olmadığı sorusunu gündeme getirir. Bir protokolün veya köprünün yaratıcılardan ve operatörlerden ne kadar özerkliğe sahip olduğu, nihayetinde onun düzenleyici sınıflandırmasını belirleyebilir.

Görünüm

Cross-chain altyapısı, blok zinciri ekosisteminin büyümesi için vazgeçilmezdir, ancak düzenleyici muamelesi belirsizdir. Köprüler ve Katman 2 çözümleri genişlemeye devam ederken, düzenleyicilerin bu tür altyapının mevcut hizmet kategorilerine girip girmediğini veya tamamen teknik mekanizmalar olarak kapsamlarının dışında kalıp kalmadığını netleştirmeleri gerekecek. Bu zamana kadar, hukuki belirsizlik devam edecektir. Piyasa katılımcıları, merkeziyetsizlik, yönetişim ve düzenleyici denetimin nasıl bir arada var olabileceği hakkında daha geniş bir diyalog yürütürken lisans yükümlülükleri olasılığına hazırlıklı olmalıdır.

REKLAM